همه والدين دوست دارند فرزندي داشته باشند كه سرشار از هوش كودكانه است و باهوش و استعداد خود همه را به خود خيره مي كند؛ اما كدام كودكان واقعا باهوش هستند؟ از نگاه گاردنر، روانشناس بزرگ كودك، هوش كودكان 7 قسم دارد كه بخشي از آن انتصابي است و به طور ذاتي در همه كودكان وجود دارد؛ اما بخشي ديگر از اين هوش كودكانه، انتصابي است و با تمرين و تقويت آن ها، تبديل به مهارت در كودكان مي شود.

هوش زباني، هوش رياضي و منطقي، هوش بصري، هوش موسيقي، هوش بدني تعادلي، هوش بين فردي و هوش درون فردي انواع هوشي است گاردنر براي كودكان برشمرده است و تقويت هر يك از اين ها در كودك، منجر به ارتقاء آن بخش از هوش كودكانه در كودك مي شود. لذا بخشي از هوش در كودكان انتصابي است و بخشي ديگر اكتسابي است و نيازمند تمرين و تكرار و مهارت هاي خاص خود مي باشد.

بالا بودن هوش زباني در كودك منجر به بالا رفتن سرعت حرف زدن بچه مي شود. كودكان معمولا از 9 ماهگي به بعد مهارت هاي كلامي خود را آغاز مي كنند و تلاش مي كنند تا با ايجاد اصوات و اداي كلمات با محيط پيرامون خود ارتباط برقرار كنند. زمان زبان باز كردن كودك و حرف زدن بچه تا حدود بسيار زيادي تحت تاثير هوش زباني او است. همانطور كه در بالا گفته شد، بخشي از اين هوش به صورت انتصابي در ذات كودك نهادينه شده است و بخشي ديگر با تمرين هاي گفتاري و حرف زدن با كودك و خواندن داستان هاي متعدد كودكانه براي او، در وجود كودك تقويت مي شود.

هم چنين بالا بودن هوش بدني تعادلي در كودك، تكامل مفاصل و استخوان هاي كودك را سرعت مي بخشد و در نتيجه كودكاني كه هوش بدني تعادلي بالايي دارند، زودتر از ساير كودكان مي توانند روي پاي خود بايستند و راه افتادن كودك در اين بچه ها سريع تر است. غذاهاي كمكي داراي پروتئين و كلسيم هاي متعدد، باعث بالا رفتن اين هوش در كودكان مي شود. فرايند راه افتادن كودك و تكامل استخوان هاي او در هشت، نه ماهگي سرعت بيشتري گرفته و تقريبا از همين زمان كودكان سعي مي كنند رو پاهاي خود بايستند و حركت كنند.